دین جلد 5
درس اوّل
قبلاً دانستيم كه:
1 ـ بشر به وجود پيامبر نيازمند است؛ زيرا كسي غير از خدا، از همة رموز ساختمان بدن و روح انسان با خبر نبوده، و نمي‌تواند تمام منافع و ضررهايش را پيش بيني كرده و او را به راه تكامل هدايت كند. بنابراين، بايد او پيامبراني را براي هدايت و راهنمايي بشر بفرستد.
2 ـ پيامبر بايد معصوم باشد؛ يعني: هيچ گونه گناه و يا اشتباهي از او سر نزند، والاّ بهانه جويان به بهانة اينكه او اشتباه مي‌كند، و حقيقت طلبان به خاطر تزلزل نسبت به آنچه مي‌گويد، از پذيرفتن دعوتش خودداري مي‌كنند.
3 ـ پيامبر براي اثبات پيامبريش بايد داراي معجزه باشد، و معجزه كاري است كه همة انسانها حتي نوابغ از انجام آن عاجزند.
4 ـ قرآن بزرگ‌ترين معجزة پيامبر گرامي اسلام است؛ زيرا كه معجزات انبياي ديگر با چشم و گوش مردم زمان خودشان سر و كار داشته و هم اكنون اثري از آن نيست، امّا قرآن كه بزرگ‌ترين معجزة پيامبر اسلام است، با فكر و روح انسانها سر و كار داشته، و بيش از 1400 سال است كه در اختيار همگان بوده و مبارزه طلبي مي‌كند، و مي‌گويد: اگر كسي مي‌تواند، يك سوره مانند قرآن بياورد؛ اگرچه مانند كوچك‌ترين سورة قرآن باشد.
معجزات علمي قرآن(1)
امروزه اثري از معجزات انبيا و پيامبران گذشته در ميان ما باقي نمانده است؛ زيرا كه معجزات انبياي گذشته با چشم و گوش مردم سر و كار داشته است. عصاي حضرت موسي كه اژدها مي‌شد، و نابيناياني كه توسط حضرت عيسي بينا مي‌شدند، معجزاتي بودند كه امروز فقط خبر آن را مي‌شنويم، امّا قرآن كريم كه بزرگ‌ترين معجزة پيامبر گرامي اسلام است، بيش از 14 قرن است كه در ميان ما باقي است و همچنان مبارزه‌طلبي مي‌كند، و مي‌گويد: اگر كسي مي‌تواند، يك سوره همانند قرآن بياورد. معجزه بودن قرآن از جهات گوناگون، مانند علمي، ادبي و تاريخي مي‌باشد.
البتّه شكي نيست كه قرآن، كتاب علوم طبيعي يا طب و يا روانشناسي و علوم رياضي؛ نيست بلكه كتاب هدايت و انسان‌سازي است. ما نبايد انتظار داشته باشيم كه قرآن مجموعه‌اي از علوم مختلف باشد. ما بايد از قرآن نور هدايت و پرهيزگاري و اخلاق طلب كنيم. قرآن گاهي براي رسيدن به هدف انسان‌سازي، اشاراتي به پاره‌اي از مسائل علوم طبيعي و اَسرار آفرينش و شگفتيهاي جهان هستي دارد. اين گونه بيانات قرآن مجموعه‌اي را تشكيل مي‌دهد كه آن را معجزات علمي قرآن مي‌ناميم. در اينجا به دو نمونة آن اشاره مي‌كنيم:
قرآن و قانون جاذبه
اسحاق نيوتن، دانشمند انگليسي، در سال 1678 ميلادي، قانون جاذبه را كشف كرد. پيش از او هيچ كس اين قانون را به صورت كامل كشف نكرده بود.
معروف است كه نيوتن هنگامي كه زير درخت سيبي نشسته بود، سيبي از درخت جدا شد و به زمين افتاد، و اين حادثة كوچك و ساده چنان فكر او را به خود مشغول كرد كه سالها در انديشه بود كه «چه نيرويي سيب را به سوي خود كشيد؟ چرا سيب به آسمان نرفت؟» و پس از سالها توانست قانون جاذبه را كشف كند كه هر دو جسم براساس قانوني معيّن يكديگر را به سوي خود جذب مي‌كنند.
نيوتن به دنبال كشف قانون جاذبه، همچنين كشف كرد كه علّت معلّق بودن كرات در آسمانها آن است كه حركت دَوَراني يك كره به گرد كرة ديگر، باعث فرار او از مركز مداري مي‌شود كه در آن مي‌چرخد، و قانون جاذبه باعث جذب او به مركز مي‌شود. و هرگاه اين دو نيرو تعادل داشته باشند، يعني نيروي جاذبه و دافعه مساوي باشند، باعث مي‌شود كه يك كره در مدار كره‌اي ديگر دائماً باقي بماند.
قرآن مجيد هزار سال پيش از نيوتن، به اين نيروهاي ناپيدا كه كرات را در فاصله‌هاي معيّن از يكديگر قرار داده، اشاره مي‌كند و در سورة رعد، آية 2 مي‌گويد:
«خداوند كسي است كه آسمانها (كرات آسماني) را با ستونهاي نامرئي برافراشت.»
امام رضا(ع) در حديثي پيرامون آيه فوق فرمودند: اينكه مي‌گويند بدون ستوني كه آن را مشاهده كنيد، منظور آن است كه ستوني وجود دارد، امّا شما آن را نمي‌بينيد.
سؤالهاي درس اول
1 ـ منظور از معجزات علمي قرآن چيست؟
2 ـ نخستين كسي كه قانون جاذبه را كشف كرد چه كسي و در چه سالي بود؟
3 ـ قرآن كريم در كدام آيه و با چه تعبيري از جاذبة عمومي خبر مي‌دهد؟
4 ـ امام رضا(ع) پيرامون آيه 2 سورة رعد چه فرمودند؟
برای دانلود این کتاب به صورت PDF روی دانلود کلیک کنید.
برای داشتن فایل به صورت رایگان از طریق تماس با ما در ارتباط باشید.
