اعتدال در امر ولایت

اعتدال و میانه‌روی، علاوه بر آن كه عقلاً مورد پذیرش و تحسین است، از دیدگاه دین و مذهب اكیداً توصیه و سفارش شده است. در منابع مذهبی، تند‌روی و كندروی، به چپ و راست غلتیدن و افراط و تفریط همگی مذموم و ناپسند شمرده شده است. امیر المؤمنینعلیه السلام فرمود: الیمین و الشمال مضلّه و الطریق‌ الوسطی هی‌ الجاده (راست­روی و چپ­روی گمراهی است و میانه­روی راه اصلی است.)

با وجود همه­ی این توصیه‌ها، متأسفانه انسان‌های معتدل و میانه‌رو، اندك­اند و مردم اكثراً گرفتار افراط و تفریط می‌باشند یا از این طرف پشت‌بام می‌افتند یا از آن طرف. یا اسراف‌گر و تبذیركننده‌اند و زندگی آنان پر است از حیف و میل نعمت‌های خداوند یا چنان تنگ‌نظراند و خسیس كه خیرشان به هیچ مسكین و بی­نوائی نمی‌رسد. یا آن چنان هرزه‌گو و دلقك پیشه‌اند كه همه­ی مردم عالم را دست می‌اندازند یا چنان اخمو و درهم كه گویا با همه­ی دنیا قهراند.

عجب این كه هر دسته هم برای روش و اندیشه­ی خود، از آیات و احادیث، دلیل و برهان و شاهد ردیف می‌كنند و مدّعی‌اند كه راهی كه می‌روند راه خدا و رسول و ائمه­ی ‌‌طاهرین است. علتش هم این است كه كمتر كسی در میان ما دیده می‌شود كه دین و مذهب را نه به عنوان یك‌ سری دستورات پراكنده بلكه به عنوان یك مجموعه پذیرفته باشد. به راستی اگر مردم به دین مقدس اسلام، به صورت یك كل به هم پیوسته باور و اعتقاد داشتند، چنین جامعه­ی آشفته و مصیبت‌زده‌ای داشتیم؟ تبعیت موردی از بعضی از دستورات خداوند به جای پیروی كامل از همه­ی راهنمایی‌های او نه تنها دردی را دوا نمی‌كند بلكه زندگی ما را گرفتار غم و اندوه و ترس و وحشت ساخته است. فَمن تَبع هُدای فلا خوفٌ علیهم ولاهم یحزنون (بقره 38) (آن كس كه از همه­ ی راهنمایی‌های من پیروی کرد، در زندگی ترس و اندوهی نخواهد داشت.)

برای دیدن بقیه مطالب فایل PDF زیر را دانلود کنید .

برای داشتن فایل به صورت رایگان از طریق تماس با ما در ارتباط باشید.