توسل

پیشگفتار

قرآن كريم ، حقيقت توسل را به بهترين صورت بيان كرده است. خداوند خطاب به مؤمنان مي فرمايد:

{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ }(1)

((اي كساني كه ايمان آورديد از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد و وسيله اي براي تقرب به او بجوئيد ودر راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد)).

آيه شريفه ، تقوا وجهاد را از وسايل مشروع بر شمرده كه انسان مي تواند آنها را اسباب رسيدن به خداوند قرار دهد.

آيا وسايل ديگري وجود دارد كه اسلام ما را، به آنها دعوت كرده باشد ؟ يا اين كه امر به انسان واگذار شده است واو مي تواند وسايل ديگري انتخاب كند و به وسيله آنها به خداوند تقرب جويد ؟

روشن است وسايلي كه بنده به وسيله آنها به خداوند تقرب مي جويد، اجتهاد بردار نيست ؛ زيرا تقرب به خداوند وشيوه هاي تحقق آن، نيازمند به راهنمايي او دارد. بدين جهت شريعت، عهده دار بيان آنها شده و در كتاب وسنت آنها را معين كرده است. بنابراين استفاده از هر وسيله اي كه شريعت ـ به صورت عام ويا خاص ـ نصي بر آن ندارد ، نوعي بدعت وگمراهي است.

امام علي عليه السلام به وسايلي كه موجب تقرب بنده به سوي خداوند مي شود تصريح فرموده است.

حضرت مي فرمايد :

((همانا بهترين چيز كه نزديكي خواهانِ به خداي سبحان بدان توسل مي جويند، ايمان به خدا و پيامبر، و جهاد در راه خداست، زيرا آن بلندي اسلام است و كلمه اخلاص است، زيرا آن فطرت انسان است، وبرپا داشتن نماز است كه آن دين است، و دادن زكات است كه واجب است، وروزه ماه رمضان كه سپر از عذاب است، و حج خانه خدا و بجا آوردن عمره، كه فقر را برطرف مي نمايند و گناهان را مي شويند. و پيوند با خويشان كه مال را افزون سازد و سبب تأخير در مرگست، و صدقه دادن نهاني كه گناه را مي پوشاند، و صدقه دادن آشكارا كه مرگِ بد را باز دارد، و بجا آوردن كارهاي نيك است كه آنها از كشته شدنهاي بخواري نگه مي دارند.))(2)

وقرآن كريم مسلمانان را به روش نيكو و مطلوب راهنمايي كرده است.

خداوند مي فرمايد :

{وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ

لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا}.(3)

((واگر اين مخالفان هنگامي كه به خود ستم كردند به نزد تو مي آمدند و از خدا طلب آمرزش مي كردند و پيامبر هم براي آنها استغفار مي كرد، خدا را توبه پذير و مهربان مي يافتند.))

رفتن نزد پيامبر صلي الله عليه و آله اختصاصي به حيات آن حضرت ميان مسلمانان ندارد زيرا خداوند مي فرمايد :

{وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ}.(4)

((((اي پيامبر) هرگز گمان مبر كساني كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند؛ بلكه آنان زنده اند، و نزد پروردگارشان روزي داده مي شوند)) .

توسل به پيامبر صلي الله عليه و آله ، عبادت مستمري است كه بعد از رحلت آن حضرت نيز به آن عمل مي شد و مسلمانان آن را روا مي دانستند وبعد از وفات پيامبر صلي الله عليه و آله پيوسته آن را انجام مي دادند برخي از مفسران نيز عدم اختصاص آيه شريفه را به حال حيات پيامبر صلي الله عليه و آله پذيرفته اند.

پس مانعي از ارتباط با خداوند. و درخواست بخشش گناهان از او و يا رسيدن به حاجات ديني و دنيايي از طريق توسل به پيامبر صلي الله عليه و آله وجود ندارد. گناه كاران مي توانند او را واسطه قرار دهند، آن حضرت نيز به جهت تقرّب به خدا و برخورداري از مقام و منزلت در نزد او براي آنان طلب بخشش نمايد . و اين روشي است كه، شرع تشويق و دعوت به آن كرده و قرآن كريم نيز آن را معين نموده است.

در اين جا براي روشن شدن مسأله ((توسل)) و نيز مسائلي كه بر آن مترتب مي باشد ، موضوعات زير مطرح مي شود.

بقیه مطالب در دانلود فایل می باشد .

برای داشتن فایل به صورت رایگان از طریق تماس با ما در ارتباط باشید.